‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවේ’ මෙහෙයුම් කමිටු අතුරු වාර්තාව, එහි සභාපතිවරයා වන අගමැතිවරයා විසින්, ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවක්’ වශයෙන් දැනට...
‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවේ’ මෙහෙයුම් කමිටු අතුරු වාර්තාව, එහි සභාපතිවරයා වන අගමැතිවරයා විසින්, ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවක්’ වශයෙන් දැනට රැස්වන පාර්ලිමේන්තුවට පසුගිය දා ඉදිරිපත් කරන ලදී. මේ අතුරු වාර්තාව පිළිබඳ පාර්ලිමේන්තු විවාදය ඔක්තෝබර් 9, 10 සහ 11 යන දිනවල පැවැත්වෙනු ඇත.
ඉන් පසු, සැලසුම් කළ පරිදි සියල්ල සිදු වෙතොත්, මේ වසර අවසාන වන විට අවසන් වාර්තාවක් සකස් කොට නිමා වන අතර, එය 2018 ජනවාරියේ දී ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවට’/පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කෙරෙනු ඇත. මෙහිදී, මෛත‍්‍රිපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාගේ සහ රනිල් වික්රමසිංහ අගමැතිවරයාගේ යහපාලන ආණ්ඩුව කටයුතු කොට ඇත්තේ, ව්‍යවස්ථා සම්පාදනය සම්බන්ධයෙන් 1972 දී සහ 1978 දී කටයුතු කළ ආකාරයට වෙනස්වය.
මුලින්ම 2016 මාර්තු 9 වැනිදා, පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්රීවරුන් 225 දෙනාගේ ඒකච්ඡන්දෙයන් සම්මත කර ගත් යෝජනාවක් ප‍්‍රකාරව සමස්ත පාර්ලිමේන්තුව, ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවක්’ බවට පත්විය. මේ ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවේ’ සභාපතිවරයා වන්නේ කතානායක කරු ජයසූරියයි. ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභා ලේකම් කාර්යාලයක් ද මේ සමග ස්ථාපිත කෙරිණි.
මෙහෙයුම් කමිටුව
2016 අප්‍රේල් 5 වැනිදා ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාව’ විසින් සියලු දේශපාලන පක්ෂ නියෝජනය වන ආකාරයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරුන් 21 දෙනෙකුගෙන් සමන්විත මෙහෙයුම් කමිටුවක් පත්කර ගැනුණි. එහි සභාපතිවරයා වුයේ අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහය. ඉතිරි සාමාජිකයන් වූයේ: ලක්ෂ්මන් කිරිඇල්ල, නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා, රවුෆ් හකීම්, විජයදාස රාජපක්ෂ, සුසිල් ප්‍රේමජයන්ත, රිෂාඞ් බද්යුද්දීන්, පාඨලී චම්පික රණවක, ඩී.ඇම්. ස්වාමිනාදන්, මනෝ ගනේෂන්, මලික් සමරවික‍්‍රම, ආර්. සම්බන්දන්, අනුර කුමාර දිසානායක, ඩිලාන් පෙරේරා, දිනේෂ් ගුණවර්ධන, ජයම්පති වික්රමරත්න, එම්.ඒ. සුමන්දිරන්, තුසිතා විජේමාන්න, බිමල් රත්නායක, ප‍්‍රසන්න රණතුංග සහ ඩග්ලස් දේවානන්දය.
මේ මෙහෙයුම් කමිටුව මගින් ප‍්‍රධාන විෂය ක්ෂේත්ර 12 ක් හඳුනා ගැනුණි. ඒ අතරින් ඇතැම් විෂය පථයන් තමන් විසින්ම සැලකිල්ලට ගනු ලබන බව මෙහෙයුම් කමිටුව තීරණය කෙළේය. ඒවා නම්, ආණ්ඩු ක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ පළමු සහ දෙවැනි පරිච්ඡේද යටතේ ගැනෙන, රාජ්‍යයේ ස්වභාවය, ස්වෛරීත්වය, ආගම, ආණ්ඩුවේ ආකෘතිය, මැතිවරණ ප‍්‍රතිසංස්කරණ, බලතල බෙදා හැරීමේ සහ ඉඩම් ප‍්‍රතිපත්තිය වන්නේය. ඉතිරි ප‍්‍රධාන විෂය ක්ෂේත්ර 6, එ් සඳහා විශේෂයෙන් පිහිටුවන ලද අනුකමිටු 6 කට භාර කෙරුණි.
මේ අනුකමිටු 6 පත්කෙරුණේ, 2016 මැයි 5 වැනි දා රැස් වූ ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාව’ මගිනි. මේ අනුකමිටු 6 ට භාර කෙරුණු තේමාවන් 6 වුණේ, මූලික අයිතිවාසිකම්, අධිකරණය, නීතිය හා සාමය, රාජ්‍ය මූල්‍ය, රාජ්‍ය සේවා සහ කේන්ද්‍ර-පරිධිය සම්බන්ධතා ය. මේ එකිනෙක අනුකමිටුව, සභාපතිවරයෙකු ඇතුළු සාමාජිකයන් 11 දෙනෙකුගෙන් සමන්විත වන්නේය. ඒවායේ සභාපතිවරුන් තෝරා ගැනුණේ, ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය මත, ඒවායේ සාමාජිකයන් අතුරින්මය.
කළමනාකරණ කමිටුව
2016 අප්‍රේල් 28 වැනිදා රැස්වූ මෙහෙයුම් කමිටුව කළමණාකරණ කමිටුවක් පිහිටුවීමට තීරණය කෙළේය. මෙහෙයුම් කමිටුවේ සහ අනුකමිටු හයේ වැඩ කටයුතු පහසු කැරැවීමත්, වෙනත් සියලු ලේඛන කටයුතු මෙන්ම කාර්යාලීය අවශ්‍යතා සම්පාදනය කිරීමත්, ඊට භාර විය. ඒ අනුව, පහත සඳහන් පුද්ගලයන් ඒ සඳහා පත් කෙරුණි: ජයම්පති වික්රමරත්න (සම සභාපති), එම්.ඒ. සුමන්තිරන් (සම සභාපති), පාර්ලිමේන්තුවේ නියෝජ්‍ය ලේකම් සහ කාර්යාල ප‍්‍රධානී නීල් ඉද්දවෙල, පාර්ලිමේන්තු සභානායකග‍ෙ ලේකම් නවුෆල් අබ්දුල් රහමන්, අගමැතිවරයාගේ අතිරේක ලේකම්වරියක වන ජනාධිපති නීතිඥ බිම්බා ජයසිංහ තිලකරත්න ඒ අය වෙති.
කලින් ද සඳහන් කළ පරිදි, මෙහෙයුම් කමිටුවේ කාර්ය භාරය වන්නේ, ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවේ’ සැලකිල්ලට භාජනය කිරීම සඳහා ව්‍යවස්ථා යෝජනා කෙටුම්පතක් සකස් කිරීමයි. ඒ ව්‍යවස්ථා යෝජනා කෙටුම්පත ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවේ’ තුනෙන් දෙකක වැඩි ඡන්දයෙන් පිළිගෙන සම්මත වූ පසු එය කැබිනට් මණ්ඩලය වෙත ඉදිරිපත් කරනු ලැබේ. අනතුරුව වෙනස්කම් ඇතිව හෝ නැතිව කැබිනට් මණ්ඩලය මගින් එය සම්මත කරනු ලබන අතර, ඉන් අනතුරුව කෙටුම්පතක් වශයෙන් තුනෙන් දෙකක වැඩි ඡන්දයකින් සම්මත කර ගැනීම සඳහා එය පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරනු ලැබේ. ඉන් පසුව, රට පුරා පැවැත්වෙන ජනමත විචාරණයකින් ඒ සඳහා ජනතා කැමැත්ත ලබා ගත යුතුය. එවිට ශ්රී ලංකාවට අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් ලැබෙතැයි අපේක්ෂා දල්වා ගත හැකිය.
මෙහෙයුම් කමිටුව, අතුරු වාර්තාවක් සේම අවසාන වාර්තාවක් ද සම්පාදනය කළ යුත්තේය. අනුකමිටු 6 වාර්තාවන් 2016 නොවැම්බර් 19 වැනි දා ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාව’ වෙත ඉදිරිපත් කෙරුණු අතර, මෙහෙයුම් කමිටුව මගින් පත්කරන ලද තවත් තත්කාර්ය කමිටුවක වාර්තාවක් 2016 දෙසැම්බර් 16 වැනිදා මෙහෙයුම් කමිටුව වෙත ඉදිරිපත් කෙරිණි. 2016 අප්‍රේල් සිට 2017 සැප්තැම්බර දක්වා කාලය තුළ ‘ව්‍යවස්ථා මන්ත්රණ සභාවේ’ මෙහෙයුම් කමිටුව 73 වරක් රැස්ව තිබිණි. අවසානයේ 2017 සැප්තැම්බර් 21 වැනි දා තමන්ගේ අතුරු වාර්තාව ඉදිරිපත් කරමින් එම මෙහෙයුම් කමිටුව ස්වකීය කාර්යභාරයේ ප‍්‍රථම අදියර අවසන් කොට තිබේ.
රනිල් වික්රමසිංහ
අතුරු වාර්තාව ප‍්‍රකාශයට පත්කෙරෙන අවස්ථාවේ අගමැති රනිල් වික්රමසිංහ වෙතින් පළවුණු සංතෘප්තිය ඉතා පැහැදිළිව පෙනෙන්ට තිබුණි. ඇත්ත වශයෙන්ම, අලුත් ව්‍යවස්ථා ව්‍යාපෘතිය පසුපස සිටි ගාමක බලය ඔහු බව අවිවාදිතය. 1972 දී සහ 1978 දී ඇති කර ගත් ව්‍යස්ථා සම්පාදන ක‍්‍රියාවලිය තුළ පැවති අතපසුවීම් පිළිබඳ මනා අවබෝධයක් ඇතිව සිටි ඔහු මෙවර එම ක‍්‍රියාවලිය සඳහා යොදා ගත්තේ, සියල්ලන් ඇතුළත් කර ගන්නා සහ සියල්ලන්ගේ අදහස් සැලකිල්ලට ගන්නා ප‍්‍රවේශයකි. පුරාතන ඉන්දියාවේ මගධ රාජධානියේ ලිච්ඡවී සම්ප‍්‍රදාය තුළ පැවති සාමූහිකත්ව ප‍්‍රතිපත්තිය සහ සාකච්ඡාමය ආණ්ඩුකරණය පිළිබඳ මූලධර්මයන්ගෙන් ඔහු ආභාෂය ලැබූ බවක් පෙනේ.
සියල්ලන් සහභාගී කර ගන්නා සම්මුතිවාදී එළැඹුමක් කෙරෙහි සිරිසේන-වික්රමසිංහ ආණ්ඩුව එසේ යොමු වීම ගැන ඊට ප‍්‍රශංසාව හිමි වන අතරේම, එ් වනාහී, පවතින කොන්දේසිවලට අනුගත වීමේ අවශ්‍යතාවක් විසින් ඇති කරන ලද තත්වයක් වශයෙන්ද අනිත් පැත්තෙන් සැළකිය හැකිය. සිරිමා බණ්ඩාරනායකගේ එක්සත් පෙරමුණු ආණ්ඩුව 1972 දී ජනරජ ව්‍යවස්ථාව සම්මත කර ගන්නා අවස්ථාවේ එදා 157 දෙනෙකුගෙන් සැදුම්ලත් පාර්ලිමේන්තුවෙන් ඇගේ ආණ්ඩුවට ආසන 116 ක් (ශ්රී.ල.නි.ප-91, ලංකා සමසමාජ පක්ෂය-19, කොමියුනිස්ට් පක්ෂය-06) හිමි විය. ජේ. ආර්. ජයවර්ධනගේ ආණ්ඩුව 1978 දී ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී, සමාජවාදී ජනරජ ව්‍යවස්ථාව සම්මත කරගන්නා අවස්ථාවේ පාර්ලිමේන්තුව සැදුම්ලත් මන්ත්රීවරුන් 168 දෙනාගෙන් ඔහුගේ ආණ්ඩුවට ආසන 142 ක් හිමි විය. එම ආණ්ඩු දෙකටම තුනෙන් දෙකක බහුතරයක් තිබුණු හෙයින් ව්‍යවස්ථා සම්පාදනයේදී සම්මුතිවාදී සහ බහුපාර්ශ්වීය එළැඹුමක් ඇතිකර ගැනීම කෙරෙහි ඔවුන් උනන්දු නොවීය. එබැවින් එම ආණ්ඩු දෙකම කටයුතු කෙළේ ඒක-පාර්ශ්විකවය.
වර්තමාන තත්වය ඊට වෙනස්ය. වර්තමාන පාර්ලිමේන්තුව, කිසි පක්ෂයකට බහුතරයක් නැති පාර්ලිමේන්තුවකි. එක්සත් ජාතික පක්ෂයට පාර්ලිමේන්තුවේ සරළ බහුතරයක්වත් නොමැත. යහපාලන ආණ්ඩුව සමන්විත වන්නේ, එක්සත් ජාතික පක්ෂය, ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය (මෛත‍්‍රී පිළ), ජාතික හෙළ උරුමය, දෙමළ ප‍්‍රගතිශීලි සන්ධානය, ශ්රී ලංකා මුස්ලිම් කොන්ග‍්‍රසය සහ ඒ.සී.පී.සී. යන පක්ෂවලිනි. එම පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකේ බහුතරයක් ලබා ගැනීමට නම්, දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ සහ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ සහයෝගය ලබා ගැනීම අනිවාර්ය වන්නේය. එබැවින් පුළුල් එකඟතාවක් ඇති කර ගැනීම, පවතින තත්වය යටතේ නැතිවම බැරි දෙයකි.
(ඉතිරිය ඉදිරියට)
2017 සැප්තැම්බර් 30 වැනිදා ‘ඩේලි මිරර්’ පුවත්පතේ පළවූ, ඩී.බී.එස්. ජෙයරාජ් ලියූ, ‘Aekiya Raajya-Orumiththa Nadu: For an Undivided, Indivisible Sri Lanka’ නැමැති ලිපියේ පළමු කොටස සිංහලට පරිවර්තනය කෙළේ ‘යහපාලනය ලංකා’ අනුග‍්‍රහයෙනි.
උදර්පණය ගැන පැහැදිළි කිරීමක් - ගෙහාන් ගුණතිලක
COMMENTS